Donderdag 14 juni 2018 was het zover… Filou mocht met mij mee naar zijn nieuwe thuis en zijn nieuwe vriendin Doortje. De hele ochtend was ik al zenuwachtig, want nog even en ik zou twee honden in mijn leven hebben.
De hele week was ik me er bewust van dat het de laatste dagen waren dat Doortje en ik met zijn tweetjes zouden zijn en toen het moment aanbrak om Filou te gaan halen, werd ik toch echt wel even emotioneel.

 

 

Welkom Filou!

Maar toen ik aankwam bij de fokster en Filou in mijn armen kreeg met de mededeling dat hij nu echt van mij was, werd ik ook wel weer even emotioneel 😉
Met Filou en een heel mooi puppypakket vol kado’s ging ik naar huis, naar Doortje!
Zouden ze vriendjes worden?

 

Kennismaking tussen mijn twee honden

Thuis reageerde Doortje zoals ik had verwacht. Timide en niet erg enthousiast, de kat uit de boom kijken, oortjes naar achter. Filou daarentegen liep gelijk rond alsof hij hier al woonde. Hij vond Doortje ook erg leuk en met alle speeltjes wist hij zich ook wel te vermaken. Meelopen aan de riem buiten, geen probleem. Niet bang voor de boze buitenwereld huppelde hij lekker met me mee reagerend op mij als ik hem riep. Wat een heerlijk vrolijk en vrij mannetje!
’s Avonds begonnen Filou en Doortje ineens te spelen met elkaar. Iets dat ik totaal niet had verwacht. Toen ze nog later samen bij me op de bank lagen waarbij Filou lichamelijk contact had met Doortje en ze beiden ontspannen lagen, wist ik zeker dat het goed zou komen….Toch?

 

De eerste dagen

Inmiddels zijn we een paar dagen verder. Een paar dagen vol wisselende emoties. Doordat Doortje te weinig rust nam,

raakte ze overprikkeld en wilde even niets meer weten van Filou. Dat ze zo overprikkeld was, vond ik moeilijk om te zien en vooral om goed mee om te gaan. Beide honden verdienen de aandacht die ze nu nodig hebben, maar wie heeft wat nodig en hoe zorg ik daarvoor? Door alle drukte en de stress om Doortje, raakte ik vermoeid…niet echt helpend. Van de andere kant genoot ik vanaf minuut 1 van Filou. Wat een makkelijk hondje! Zo vrolijk. Zo vrij!
Heerlijk. Op de momenten dat ik het even niet meer weet en ik loop buiten met Filou, dan tovert hij weer een lach op mijn gezicht met zijn blije huppeltjes en oogjes!

Gelukkig kon ik er wel met wat mensen over praten. Bang als ik was dat Doortje nooit meer iets van Filou wilde weten, wisten ze me ook wel weer gerust te stellen. We zijn nu een paar dagen verder en in die paar dagen heb ik alweer dingen geleerd. Niet alleen Filou heeft sturing nodig, maar ook Doortje en misschien juist nu wel iets meer dan anders. Niet alleen Filou heeft veel slaap en rust nodig, Doortje heeft dat ook nodig, dus zorg ik ervoor dat zij die ook neemt. Gelukkig neemt ze zelf ook meer rust nu Filou hier een paar daagjes is.

Omdat Filou als hij slaapt, heel makkelijk al eventjes alleen kan zijn, heb ik vandaag voor het eerst weer een half uurtje met Doortje gewandeld. Wel op een rustig moment van de dag en op een rustige plek zodat ze ook echt even kon ontspannen. Lekker snuffelen, lekker rennen.

 

Contact

Vanmiddag zocht Doortje voorzichtig weer contact met Filou en ook Filou was rustig hierin. Ondanks dat ik me de afgelopen dagen soms echt heb afgevraagd of het nog wel goed zou komen, heb ik ook het vertrouwen dat dat echt wel gebeurd. En tuurlijk, voor mij is het ook vermoeiend en een moe mens ziet de dingen niet meer zoals ze zijn, maar dat kleine moment van contact, maakte mijn hele dag goed!

Doortje is 8,5 jaar alleen geweest en heeft ook tijd nodig om te wennen. Ik wil haar geven wat ze nodig heeft. De ene dag zal dat beter gaan dan de andere. Ik ben ook maar een mens. Er gebeurt dus van alles hier. Ik had me geestelijk op alles voorbereid, maar als het moment dan daar is, komt het niet in de buurt van hoe je je het voorstelt. Ondanks de ups en soms de downs kan ik me al geen leven zonder de kleine blije Filou voorstellen! Hij is echt een vrolijke noot in huis en stiekem denk ik dat het heel goed is…zowel voor Doortje als voor mij 🙂

 

Hoe ging dat bij jou toen je er een hond bij kreeg?

 

Omslagfoto: Marleen Verheul Fotografie

 

Facebook Instagram