En dan heb je ineens een pup. En dan kun je ineens gaan toepassen waar je al een paar jaar over nadenkt. Namelijk wat wil ik wel en wat niet als ik een nieuwe pup krijg? Hoe ga ik deze socialiseren? In de 8,5 jaar met Doortje (teckel) heb ik ontzettend veel geleerd. Niet alleen omdat ik een deel van de opleiding tot kynologisch instructeur heb gedaan, niet alleen omdat ik veel boeken over honden heb gelezen, maar ook omdat ik veel naar anderen heb gekeken, maar vooral in de samenwerking met Doortje heb ik veel mogen leren.

Puppy Filou

En dan is puppy Filou er en mag ik al die dingen in de praktijk gaan brengen. Superleuk, maar ook superspannend. Je kan wel van alles bedenken, maar een deel van al die bedenksels, komt ook voort uit hoe Doortje is en mijn ervaringen met haar. Iedere hond is anders en daarbij is Filou ook nog eens geen teckel. Wie zegt dat het bij Filou zo gaat werken zoals ik heb bedacht?
Met alle kennis die ik in huis heb, maar vooral met mijn gevoel begin ik aan de nieuwe weg die Filou en ik zullen afleggen. Gevoel en liefde staan hier, net zoals dat altijd bij Doortje is geweest en nog steeds is, op de eerste plaats.

Het grote ding socialiseren

De eerste week dat Filou bij ons is, hoeft hij nog niets, behalve zijn plekje vinden, buiten wennen en lekker met mij spelen. Daarna kan het socialiseren gaan beginnen. Het grote belangrijke ding socialiseren waarin de hond met alles en iedereen kennis moet maken… Moet maken…want de afgelopen weken heb ik wel gemerkt dat dat toch is wat veel mensen denken. En daar komen dan ook gelijk de goedbedoelde adviezen en meningen van anderen om de hoek kijken.

Voordat Filou kwam, had ik bepaalde ideeën omtrent het socialiseren en het opvoeden van Filou voor ogen. Sommige dingen doe ik zoals bedacht, andere dingen doe ik anders en er zijn ook dingen bij waar ik van tevoren niet bij heb stilgestaan. Vanuit mijn hart maak ik dan op dat moment een keuze die mij het beste lijkt.

Adviezen en meningen

Op straat al wandelend, kom ik veel mensen tegen die Filou graag even willen aaien. Uiteraard volgt er dan 9 van de 10 keer ook een gesprekje. Meestal over Filou, want iedereen is benieuwd. Omdat ik het ook heel leuk vind om mijn ervaringen te delen (ik ben namelijk trots op mijn hondjes 😉 ), ga ik er op in en vertel ik over ons wel en wee. De afgelopen weken volgden er vervolgens heel veel adviezen en meningen van de andere hondenbezitter. Dit bleef niet alleen beperkt tot de straat. Nee, ook op Facebook moest ik er aan geloven. Als ik dan na een wandeling waarin ik weer advies had gehad of naar iemands mening had geluisterd over hoe ik met mijn hondjes om ga, thuis kwam, ging het op Facebook gewoon verder.

Het is menselijk en natuurlijk te verwachten en ook allemaal heel lief en goedbedoeld, maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik er soms niet gek van word.  Van binnen weet ik dat ik het goed doe, maar toch ga ik dan twijfelen.
Ik heb gisteren het besluit genomen niet teveel meer te zeggen en ook geen uitleg te geven waarom ik doe wat ik doe. Ik hoef me niet te verantwoorden. Iedereen wil het beste voor zijn hond, dat geldt ook voor mij. Ik weet dat ik het goed doe, want ik heb genoeg kennis in huis, ik volg mijn hart en gevoel, ik geef mijn honden liefde en ze mogen leuke dingen met mij doen!

Kreeg jij ook zoveel adviezen toen jouw hond nog pup was?