Van een bolletje wol verandert Filou langzaam in een echte hond. Ik kan niet geloven hoe ontzettend hard hij is gegroeid. Van de ene kant jammer dat het zo snel gaat, maar van de andere kant ben ik ook zo benieuwd hoe hij er straks uit ziet als hij volgroeid is.

 

Uiterlijk

Toen ik Filou ophaalde, was hij zo klein en zo ontzettend megaschattig. Ik denk toch wel dat Filou qua uiterlijk de ultieme knuffelbare pup was. Tel daar bij op dat hij ook nog eens heel vrolijk was. Iedereen wilde aan hem zitten en met hem knuffelen. Heel begrijpelijk, want ook ik vond het heerlijk om hem te knuffelen. Als je een ruwharige teckel met harde haartjes (woorden van een 5-jarig meisje) gewend bent, dan is zo’n fluffy vacht wel wat anders.

Een tijdje geleden echter, verscheen er een lange strook midden op zijn rug met nieuwe vacht. Filou begon grote-hondenharen te krijgen. Stugger haar dan zijn puppyvacht. Deze strook werd langzaam breder en ook in de nek begon zijn puppyvacht te veranderen. Zijn staart werd voller. Afgelopen week is zijn vacht ineens ook heel dik geworden en zijn haren beginnen langer te worden. Ik vind hem zo mooi! Hij krijgt een vacht om in te verdwijnen.

Hij verliest zijn puppyharen; Hij verliest ook zijn puppytanden. Hij is al een tijdje flink aan het wisselen. Fijn dat die scherpe puppytandjes plaatsmaken voor grote-hondentanden. Ik heb al verschillende tandjes gevonden. Eentje trof ik er aan in zijn vacht haha. Van de week hoorde ik Filou ergens op kauwen. Toen ik ging kijken, viel er een kies uit zijn mond. Het gaat hard!

Grote-hondenvacht, grote-hondentanden én lange pootjes! Filou is enorm de hoogte in gegaan. En ja, je weet dat je een hond met lange pootjes hebt als je schoenen niet meer veilig staan op een stoel 😉 Ik vind het wel leuk die steltjes.
Hoe Filou er als volwassen hond uit gaat zien, dat is afwachten (al weet ik zeker dat het een prachtige hond gaat worden!). In ieder geval is Mon Petit Filou niet meer zo petit.

 

Karakter

Niet alleen in uiterlijk merk ik dat Filou geen kleine pup meer is, ook in karakter. Hij begint langzaam te laten zien wie hij is. In het begin heb ik Filou vooral ruimte gegeven om de wereld te ontdekken en om pup te zijn. Af en toe wat ondernemen, maar hem ook gewoon op zijn manier de wereld laten verkennen. Tijdens het wandelen hier in de buurt of even mee op de fiets om ergens anders te gaan lopen. Hij hoefde niets.

Inmiddels laat Filou duidelijk zien dat hij het leuk vindt om samen bezig te zijn. Hij is heel slim en heel erg gemotiveerd om te werken. Waar ik hem in het begin niet heel veel heb aangeleerd, doe ik dat nu wat meer. Nog steeds hoeft niets. Plezier staat echt voorop en dat wil ik ook altijd zo houden. Het is wel mooi om te zien dat hij in zijn hoofdje geen jonge pup meer is en hij het ook kan. Als iets te moeilijk is of teveel, dan geeft hij dat aan en doe ik een stapje terug. Omdat ik een teckel gewend ben, is het voor mij ook zoeken wat ik kan vragen. Leerzaam!

Al met al is Filou een heerlijk hondje, maar ook Filou is niet perfect. Filou is ongeduldig. Als hij iets wil en hij krijgt het niet DIRECT, dan uit hij zijn ongenoegen. Vaak moet ik daar dan wel om lachen, maar soms is het ook weleens lastig. Doortje is namelijk ook ongeduldig en als dan twee ongeduldige hondjes NU de tuin in willen, dan is het best lastig om ze stil te krijgen. Blaft de één niet, dan blaft de ander wel weer. Het hoort erbij en het geeft niet.

De tijd gaat snel. Nog even en dan is Filou een half jaar. Een half jaar geleden wist ik nu nog niet of ik een Filou zou krijgen. Hij groeit goed, hij groeit hard. Nog even en hij gaat de pubertijd in. Ik verwacht wel wat boevenstreken 😉

 

Waaraan merkte jij dat je pup geen kleine pup meer was?

 

 

 

Facebook Instagram