De tijd vliegt om! Nu met Filou erbij lijken mijn dagen nog korter dan normaal. Ik kan niet geloven dat Filou alweer 4 weken deel uitmaakt van mijn leven. Langzaamaan vinden Doortje, Filou en ik onze weg.
Ik kijk terug op een heerlijke 4 weken, waarin Filou de vrolijke noot in huis was. Tegelijkertijd was het soms ook best pittig. Sommige dingen zijn me echt meegevallen, andere dingen vielen me tegen, maar dat Filou niet meer weg te denken is uit mijn leven, dat is zeker 🙂

Wat viel mee?

Voordat Filou kwam, hadden Doortje en ik zo een vast ritme en daar voelden we ons beiden goed bij. Uit ervaring wist ik natuurlijk dat dat ritme volledig op zijn kop zou komen te staan met de komst van een pup. Vanaf het moment dat ik wist dat Filou zou komen, heb ik me daar dan ook echt op ingesteld. Een vaste dagindeling is gewoonweg niet mogelijk met een puppy in huis. Van tevoren had ik dan ook verwacht dat het me veel energie zou kosten om dat ritme niet meer te hebben, maar dat is me 100% meegevallen. Ik heb me eraan overgegeven en ik laat de dagen lopen zoals ze lopen en ik stroom er in mee. Ik geniet er erg van dat ik dit zo kan en voel.

Wat me ook is meegevallen is hoe Doortje met Filou is. Vanaf de eerste dag spelen ze samen en dat wordt steeds meer. Doortje heeft niet altijd zin, maar Filou weet haar geregeld toch over te halen 😉 Ik had veel verwacht, maar dat niet. Neemt niet weg dat Doortje ook heeft moeten wennen, maar dat mag en die ruimte heeft ze ook gekregen van mij en die krijgt ze nog steeds. Als mijn twee hondjes lekker aan het dollen zijn, voel ik mij intens gelukkig!

Wat viel tegen?

Gelukkig is er niet veel dat is tegengevallen de afgelopen weken, maar waar ik van tevoren niet bij stil heb gestaan, is dat ik alleen ben en dus ook alles alleen moet doen. Als Filou ’s nachts wakker werd of ’s ochtends vroeg, moest ik er altijd uit. Niemand anders die dan even met Filou naar buiten kon gaan. Als ik aan het eten was en Filou legde een mooie drol binnen (en dat is meer dan eens gebeurd 😉 ), moest ik mijn eten opzij zetten om zijn drolletje op te ruimen. Als meneertje na een paar uurtjes wakker te zijn geweest, weer even moest slapen, dan had ik tijd om op te ruimen of aandacht aan Doortje te geven. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Rustmomentjes inbouwen voor mezelf dat vond ik best lastig, omdat er altijd wel wat gedaan moest worden. Toch doe ik dat nu wel heel bewust. Uiteindelijk hebben we daar allemaal het meeste aan.

Een pup nemen terwijl je alleen bent is dus één ding, maar als je ook nog een volwassen hond hebt rondlopen die ook aandacht nodig heeft, is dat soms best pittig. Dat Filou zo makkelijk en vrolijk is, dat scheelt de helft!
Al met al ben ik dus heel blij met hoe de afgelopen weken zijn verlopen. Van af en toe even heel erg moe zijn tot het grote genieten!

Had jij al een hond in huis toen je er een pup bij kreeg?
En hoe ging dat samen?