14-08

Omdat er toch wat minder goed weer was voorspeld, besloten we om te kijken hoe het weer in het noorden zou worden, zodat we alvast eventueel daarheen konden gaan. Helaas, ook daar werd geen mooi weer voorspeld, dus besloten we om lekker in Montchavin te blijven. Heel fijn, want ik was er nog niet aan toe om de bergen al vaarwel te zeggen.

Op naar…?

Omdat het bewolkt en wat regenachtig was, was het geen weer om echt de bergen in te gaan, dus bedachten we dat we een stad zouden gaan bezoeken. Na te hebben geïnformeerd welke stad leuk was in de buurt, zijn we op weg gegaan naar Chambéry, maar…dit was ook de weg richting mijn stad: Grenoble!
We konden dus twee kanten op gaan, maar omdat Grenoble toch best nog een aardig eindje rijden was, mocht André kiezen. Hij moest immers rijden. Gelukkig reed hij Chambéry voorbij 🙂

Augustus 2005 dat ik naar Grenoble vertrok en juli 2006 dat ik weer thuis kwam. In de jaren erna nooit meer teruggegaan, dus ja ik was heel erg blij. Ook was ik erg benieuwd of de stad veranderd zou zijn, maar dat zou ik allemaal wel gaan zien.
Langzaam kwamen we dichter in de buurt en zag ik op de borden al bekende plekken staan, zoals “Chartreuse”. Het gebied ten noorden van Grenoble. Ook zag ik bekende bergen, bekende rotsen en ja ik zag de funiculaire de Saint Hilaire du Touvet, waar ik toen met mijn broer in heb gezeten. Heel onwerkelijk en ook weer zo vertrouwd. Het begon steeds meer te kriebelen.

Toen we Grenoble binnen reden, zagen we al snel een relais + tram. Daar hebben we de auto geparkeerd om van daaruit met de tram verder te gaan naar het centrum. Het tramkaartje diende tevens als uitrijkaart. Lekker makkelijk en lekker goedkoop. Het tramstation waar we op stapten…tja…daar ben ik zo ontzettend vaak langs gekomen, het was namelijk de halte na mijn halte, maar ik herkende het niet. Ik raakte in de war en begreep er niets van… Waar was de Decathlon dan? Die zat er toch naast? Ik zag het zo voor me, maar alles was anders… En de tram reed ook zo anders…mmm, het zal wel dacht ik.

Au centre ville

Place Notre Dame

Na een paar haltes kwamen we al in het centrum van Grenoble op één van de vele pleinen. Hier herkende ik het tenminste nog. Het zonnetje scheen, dus zijn we gauw de kleine straatjes in gedoken en al heel snel kwamen we langs mijn favoriete lunchplek!  Ik hoopte al dat dit tentje er nog zou zitten en dat ik het nog kon vinden. Dit kon niet missen en omdat het al lunchtijd was, zijn we er lekker op het terras gaan zitten. Mijn favo broodje van toen stond ook nog op de kaart. Die nam André, maar ik besloot toch wat anders te nemen en daar had ik geen spijt van.
We waren precies klaar toen er een regenbui losbarstte, dus we zijn gauw onder een grote boom gaan staan.

Jardin de Ville, la Bastille en de Fnac…mijn 3 favorieten!

Jardin de Ville

Eenmaal weer droog buiten, zijn we via Place Saint André naar het Jardin de Ville gelopen. Daar zat ik vaak toen ik in Grenoble studeerde. Heerlijke plek! Jammergenoeg was het nu niet zonnig, maar evengoed was het fijn om daar weer te zijn. De hondjes hebben daar nog even hun geur achtergelaten 😉

Naast het Jardin de Ville kon je met de Bulles omhoog naar de Bastille. Van daaruit heb je bij helder weer een prachtig uitzicht en bij echt helder weer kun je zelfs de Mont Blanc zien, maar dat was nu zeker niet het geval. Gelukkig hingen de wolken niet helemaal tot in het dal, dus het uitzicht op de stad was mooi en op sommige plekken konden we ook bergen zien. Natuurlijk moest ik ook even kijken of ik de résidence waar ik een jaar heb gewoond, nog kon vinden met het blote oog en na goed kijken, ja hoor, zag ik la Résidence Ouest! Het kon niet missen. Gek idee hoor en nu ik dit zo schrijf, bekruipt mij weer een warm gevoel, want wat heb ik daar toch een superleuk en fijn jaar gehad!

Grenoble

Jammergenoeg voelde ik me wel erg moe, aangezien we toch al een week erg actief waren geweest, maar evengoed was het genieten. Na op de Bastille te hebben rondgelopen, zijn we weer met de lift naar beneden gegaan. Er lopen ook leuke wandelpaden van de stad naar de Bastille, maar vanwege het weer, hebben we de die links laten liggen.

Via het Jardin de Ville zijn we weer naar de stad gelopen. Dit keer naar de Fnac. Gelukkig wist ik die nog precies te vinden (misschien ook niet zo gek…:-P) De Fnac is een grote winkel waar ze cd’s, dvd’s, maar vooral veel boeken verkopen! Mijn favoriete winkel zo’n beetje toen ik er woonde en ik kom er nog steeds heel graag. Omdat ik niet alleen was, ben ik snel naar binnen gegaan en heb ik snel een boek gekocht, maar was ik alleen geweest, dan had ik er wel een dag kunnen doorbrengen haha.

Vanuit de Fnac weer verder gelopen en opnieuw raakte ik de draad toch weer een beetje kwijt, maar uiteindelijk kwamen we weer op ons beginpunt aan en zijn we de tram weer ingestapt om terug te gaan. Ook  nu weer raakte ik totaal in de war van de tramroute. Ik was er van overtuigd dat het spoor was verlegd. Dat heb ik thuis zelfs nagekeken op internet, maar ik kon er niets over terugvinden, dus ik denk dat mijn herinneringen mij voor de gek hebben gehouden…en dat vind ik stiekem wel jammer…

Au revoir!

Dent des Crolles

Grenoble, mijn thuis, maar toch niet helemaal meer. Wat betreft de Decathlon, die bleek toch wel naast onze beginhalte te zitten. Misschien niet meer helemaal zoals ik het voor me zag, maar ik was blij dat mijn herinneringen toch niet helemaal met me aan de haal zijn gegaan, Natuurlijk nog even extra genoten van “mijn” bergen, want de komende jaren kom ik er vast niet. Voor nu staan de dingen weer even op de juiste plek in mijn geheugen, hopelijk blijft dat zo 😉

Toen we weer op de camping kwamen, zagen we dat het daar behoorlijk tekeer was gegaan… Het was echt heel erg nat en bij de tent lagen grote hagelstenen. En inderdaad de camping was wit geweest hoorden we. Al met al hadden we er dus goed aan gedaan om naar Grenoble te gaan, want op die ene flinke regenbui na, hebben we geen echte buien meer gehad die dag!