12-08

Vandaag hadden we weer een wandeling op de planning staan. Eentje via dezelfde kaart als de vorige keer met die duidelijke bordjes en hopelijk dit keer wel met een beloning, aangezien we de vorige keer dat prachtige bergmeer nooit gevonden hadden 😉 Deze wandeling zou berg op zijn en weer berg af.
Het was niet ver rijden, maar desalniettemin was het prachtig.

 

Bergen, beekje, houten huisjes

Een vrij smalle weg naar boven, echt dat je je af vroeg wat te doen bij een tegenligger, maar alles verliep goed. Bij het beginpunt werd ik direct al betoverd door het landschap. Bergen, een helder stromend beekje en wat houten huisjes. Heel idyllisch. Dit zou vast een mooie wandeling gaan worden.

Het begon al goed…We konden niet goed vinden welk pad we moesten nemen. Na even zoeken, vonden we toch een pad naar boven. Het betrof het pad van een andere wandeling, maar dat leek ons prima. Op naar onze beloning boven!
Het begin was even een behoorlijk steil stukje door de wildernis, maar daarna kwamen we uit op een grindpad. Het uitzicht was weer zo ontzettend mooi en de zon scheen! Onderweg kwamen we nog ezeltjes tegen terwijl we gestaag vorderden.
Af en toe hielden we even een pauze onder de bomen zodat de honden zich even konden herstellen en wij natuurlijk ook. Oh ja en natuurlijk om foto’s te maken.

 

Jaaaa grote beloning!

Na een tijdje, jawel, stond er ineens een bordje met de wandelroute erop die we eigenlijk hadden gepland. Ach ja, zo gaat dat in la douce France 😉 Wederom gewisseld van route en lekker doorgelopen. Desondanks duurde het toch een poosje voordat we boven waren, maar net als dat onze honden soms wat moeten doen om een grote beloning te verdienen, zo moesten wij dat nu ook. Bij het eindpunt van de wandeling werden we deze keer namelijk wel met een grote beloning beloond: een prachtig bergmeer met op de achtergrond bergen!! Het was prachtig!

Helaas was het verboden te zwemmen in het meer. Dat hadden we graag gewild. Bij het meer hebben we even in de schaduw gezeten om weer op adem te komen. Op het kaartje zagen we dat er nog een andere weg terugliep, maar we kwamen er niet echt goed uit, dus hebben we het gevraagd aan een stel dat eruit zag alsof ze hier uit de omgeving kwam. Dat was niet zo, maar deze mensen kwamen hier vaak.

Na even te hebben gezeten en te hebben uitgerust, werd het tijd voor de terugweg. Nog een laatste blik op onze grote beloning en gaan maar weer. Het andere pad naar beneden snapten we niet echt, maar op een gegeven moment ging er een lampje branden. Even voordat we boven aan kwamen, hadden we andere mensen via de wildernis omhoog zien komen. Daar stond inderdaad een bordje, maar dat zou nog een behoorlijk lange route zijn. Omdat wij en de honden ook best moe waren, besloten we om dezelfde weg naar beneden te nemen als dat we omhoog waren gekomen.  Op zich niet erg, want je ziet alles toch vanuit een ander perspectief.

 

Nog een beloning!

Ondertussen liep ik blaren op en had André last van alles steentjes die hij door de zolen van zijn schoenen heen voelde. Eenmaal beneden ben ik niet direct naar de auto gelopen. Ik zag die beek en dacht daar willen mijn voeten in! Gauw mijn bergschoenen en sokken uitgedaan en in dat heerlijke ijskoude bergwater gestapt! Zoooo dat was me toch lekker. Ook dit voelde wel even als een beloning 😉
Naast het beekje hebben we vervolgens onze broodjes opgegeten en ook dat was geen straf: lekker eten op zo’n mooie plek! Ondertussen vermaakte Turbo zich in het water.

Terug op de camping gauw onder de douche gesprongen terwijl André nog even naar Bourg-Saint-Maurice ging. Ik heb lekker de rest van de middag geluierd en boekjes gelezen. Heerlijk!
’s Avonds was er een campingborrel voor alle campinggasten. Dat was erg leuk.
Op een gegeven moment leek het weer te gaan donderen, maar de donder bleef weg en wij konden rustig gaan slapen na weer een actief dagje!

 

 

Facebook Instagram