Vrijdag 31 mei

Na het gebruikelijke ochtendritueel gingen we op weg voor onze laatste wandeling. Spijtig, maar extra reden om extra te genieten. Dat lukte prima, want ook deze wandeling bij Hollersbach werd er eentje om te onthouden.

 

Obstakels voor korte pootjes

wandeling met de hond in HollersbachDe wandeling begon met een stukje langs een meer. Nadat we het meer achter ons hadden gelaten, liepen we omhoog. Het pad werd smaller en onderweg kwamen we een aantal obstakels tegen, zoals rotsblokken op het pad. Het was duidelijk dat de winter zijn sporen had nagelaten. Voor Doortje waren er meer obstakels dan voor mij, want met haar korte teckelpootjes had ze wel wat vaker hulp nodig om omhoog te komen. Waar andere honden van het ene rotsblokje naar het andere hopten, was dat voor Doortje niet altijd mogelijk. Desalniettemin toonde ze zich weer een echt berggeitje.
Tijdens de wandeling volgden we een stroom. Het was overal groen om ons heen. Met name de varen was goed vertegenwoordigd. Verder kwamen we onderweg informatieborden tegen. Hier werd een toelichting gegeven over de bijzonderheden in dit dal, zoals over de fauna.
Aan het einde van dit pad liepen we nog langs oude stenen muurtjes waarna we werden beloond met een prachtig uitzicht.. Niet alleen een uitzicht over de alm, maar ook op besneeuwde bergtoppen. Mooi plekje voor de lunch!

 

Afsluiten met gebak!

Na de lunch was het helaas tijd om de terugweg in te zetten. Om de alm heen, liepen we naar de andere kant waar we via wandeling met de hond in Hollersbachde verharde weg weer naar beneden gingen. Nog even genieten van de natuur én vooral van mijn dappere Doortje! We werden nog getrakteerd op een uitzicht op een waterval. Mooi!
Toen zat de wandeling in Hollersbach met de honden er echt echt op. Het was lekker weer en dus perfect om nog even rustig op een terrasje te zitten met een kop koffie en een gebakje. Nog even genieten van de natuur; Nog even genieten van alle mooie wandelingen en activiteiten. En vooral nog even niet denken aan het inpakken van alle bagage…

 

Treinreisstress

Eenmaal weer terug in het pension moesten we er toch aan geloven, maar niet voordat ik de NS had gebeld. In de NS International app zag ik dat er mogelijk een probleem was met mijn treinverbinding naar Nederland. Er bleek inderdaad een trein te zijn uitgevallen. De persoon die mij te woord stond bij de NS gaf mij helaas niet allemaal juiste informatie wat toch wel tot stress leidde bij mij. Gelukkig zou ik nog een dagje en een nachtje naar Salzburg gaan en dus zou ik daar naar het station kunnen om één en ander te regelen. Nadat ik hier klaar mee was en het om me heen een puinzooi was, wilde ik eerst even mijn zinnen verzetten. Samen met een reisgenoot ben ik naar de dierenwinkel in Zell am See geweest waar ik niets heb gekocht. En toen, toen…moest ik echt gaan inpakken.

’s Avonds was ik zo moe dat ik op een gegeven moment geen boe of bah meer kon zeggen. Ondertussen zat die treinreis me ook niet lekker. Het gevolg was slechte nacht. Gelukkig wachtte Salzburg op me en ik zou niet alleen gaan, maar gezellig met een reisgenote die dat spontaan had voorgesteld 😀

 

 

Facebook Instagram