17-06-2014

Ik ben blij! Echt blij! Tijdens het ontbijt hoor ik dat we vandaag naar de sneeuw gaan. En ondanks dat ik echt een zomermens ben, ben ik net een kind als er sneeuw ligt. Ik kan niet wachten om te vertrekken.

Wandelen met de hond in Oostenrijk

 

Sneeuw, sneeuw, sneeuw

Met de hond in de gondel

Met de gondel omhoog

Na het ontbijt rijden we richting de gondel, want ja we zullen echt nog een stukje omhoog moeten om in de sneeuw te zitten. Dik aangekleed en met onder mijn ene arm een paar sneeuwschoenen en onder mijn andere arm een teckel, stap ik de gondel in. Met mij nog een aantal andere mensen en honden. We zitten in ieder geval heerlijk knus. Ik zeg laten we gaan.
Langzaam komen we hoger en hoger en langzaamaan verschijnt er hier en daar wat sneeuw. Ik heb niet langer het gevoel dat ik op zomervakantie ben. Nee, een heel ander gevoel bekruipt me. Het gevoel van ik stap zo uit, pak mijn skies en ski naar beneden. Maar eenmaal boven heb ik nog steeds een paar sneeuwschoenen en een teckel bij me 😉

 

Sneeuwschoenwandelen

Eenmaal uit de gondel merk je gelijk het verschil met de 27 graden van een dag eerder. Hier is het nu maar net boven de 0 graden én mooooi!
We dalen met zijn allen een stukje af en dan verdelen we de groep. Het grootste gedeelte gaat te voet weer naar beneden, wij blijven met een klein clubje achter om het sneeuwschoenwandelen te gaan uitproberen. Ik heb het al eens gedaan, dus ik weet dat het heel erg leuk is. Met een hondje naast je is het wel anders. Ik moet nu goed op Doortje letten, want onder de sneeuwschoenen zitten ijzeren punten waarmee ik Doortje natuurlijk niet wil bezeren. Het gaat goed en we genieten allebei. Gelukkig is Doortje geen koukleum, want ze zakt soms diep weg in de sneeuw. Gestaag ploetert ze door!

Sneeuw in de zomer in Oostenrijk

Sneeuw!

Na een rondje te hebben gelopen, gaan de sneeuwschoenen weer uit en lopen we terug naar waar we begonnen zijn. Daar kunnen we kiezen of we wat willen drinken in het restaurant of nog een stukje omhoog willen lopen. Nog iemand anders en ik willen nog wel een stukje wandelen, dus dat doen we. Eenmaal boven is het uitzicht prachtig! Gelukkig hoeven we nog niet terug, dus we nuttigen hier onze lunch genietend van de schoonheid van het landschap. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit met mijn hondje kan doen. Helaas komt er een moment dat we echt terug moeten. We stappen de gondel weer in en laten ons lekker naar beneden brengen. Doortje is moe en die valt lekker op schoot in slaap. Beneden blijkt dat de wandelaars nog wel even onderweg zijn, dus wij drinken nog maar wat in een berghut. Ik ben moe en kan gelukkig mee terug rijden met iemand van Dogwalktrail.

Zou je ook graag een keer sneeuwschoenwandelen met je hond? Bij DogWalkTrail organiseren ze speciale weken. Je loopt ook tijdens deze weken o.l.v opgeleide berggidsen die ook kennis hebben van honden.
In het menu onder “Doortje en Esther op reis” vind je mijn reisverslagen van mijn twee sneeuwschoenwandelvakanties (2017 en 2018).

Kun je geen reden bedenken waarom sneeuwschoenwandelen met hond zo leuk is? Ik zette 5 redenen voor je op een rijtje. Klik hier.

Mocht je gaan sneeuwschoenwandelen met je hond, dan zijn er een aantal dingen om op te letten. Welke dat o.a. zijn, lees je hier.

 

Met de hond op de foto in de Oostenrijkse bergen

 

Geocaching

Geocachen in Oostenrijk met de hond

Foto: Ron Baltus

Eenmaal terug ga ik lekker in de tuin zitten en geniet ik niet langer van de sneeuw, maar van een heerlijk zomerzonnetje! Zo wil ik het altijd wel. Sneeuw en zon bij de hand. Het beste van verschillende weersomstandigheden.
Langzaam druppelen ook de anderen binnen en maken we er met elkaar nog wat gezelligs van.
Na het avondeten staat er nog wat leuks op het programma, namelijk een kennismaking met geocaching. Ik was ’s middags al dolenthousiast gemaakt door één van mijn reisgenoten, dus ik had er veel zin in. Met geocaching loop je een wandeling van coördinaat naar coördinaat met behulp van een gps. Onderweg moet je door middel van opdrachten achter het volgende coördinaat komen. Omdat de anderen de app niet werkend krijgen op hun telefoon, loop ik voorop met de gps. Wat is dit leuk! De opdrachten zijn leuk en soms nog best lastig. Uiteindelijk komen we bij het eindpunt waar een schat verstopt ligt. Voor allemaal zit er een verrassing in de schat. Dit is voor herhaling vatbaar.
Moe maar heel voldaan van weer een leuke dag, duik ik op tijd mijn bedje weer in. Morgen staat er een supergave dag te wachten!

Facebook Instagram